Srulik ma osiem lat. Razem z rodzicami trafia do warszawskiego getta. Jego ojcu udaje się zbiec, matka pewnego dnia znika. Od tej pory chłopiec musi radzić sobie sam. Wydostaje się z getta, a jego życie zamienia się w nieustającą ucieczkę. Srulik dołącza do grupy chłopcĂłw chowających się po lasach, znajduje tymczasowe kryjĂłwki w domach przypadkowo spotkanych rolnikĂłw, wymyka się donosicielom, kilkukrotnie trafia w ręce żołnierzy. Śpi na drzewach, poluje na drobne zwierzęta, zapomina o swojej żydowskiej tożsamości. Zgodnie z poleceniem ojca za wszelką cenę stara się przeżyć.